Ινομυαλγία

Ινομυαλγία – Ολιστική αντιμετώπιση με ωτοθεραπεία, βελονισμό, ωτοβελονισμό, θεραπευτική διατροφή.

Εισαγωγή

Η ινομυαλγία είναι ένα σύνδρομο στο οποίο συνυπάρχει διάχυτος μυοσκελετικός πόνος, ευαισθησία σε διάφορα σημεία του σώματος και γενικά συμπτώματα όπως διαταραχή του ύπνου και του συναισθήματος. Χαρακτηρίζεται από ένα σύνολο συμπτωμάτων και σημείων καθώς και ιατρικών προβλημάτων που συνηπάρχουν στον ασθενή, αλλά απουσιάζει μια συγκεκριμένη και αναγνωρίσιμη αιτία.

Η ινομυαλγία περιγράφεται ως αυτοάνοσης αιτιολογίας φλεγμονή του συνδετικού ιστού, η οποία συχνά μπορεί να σχετίζεται με τροφικές αλλεργίες που επιδεινώνονται από δευτερο­βάθμιες διατροφικές και νευρολογικές ανισορροπίες. Αναφέρονταν παλιότερα ως μια μορφή ρευματισμού και πιο συγκεκριμένα εξωαρθρικού ρευματισμού, καθώς αφορά πόνο στους μυς και όχι στις αρθρώσεις.

Δημιουργεί χρόνιο εκτεταμένο και βασανιστικό σωματικό πόνο, που προκαλεί σημαντική λειτουργική ανικανότητα και επηρεάζει σοβαρά την ποιότητα ζωής των πασχόντων.

Οι μυς και οι ινώδεις ιστοί εκδηλώνουν πόνο (άλγος) και ευαισθησία. Προσβάλει τους μύες (κυρίως ώμων – τραπεζοειδείς, ρομβοειδείς, αυχένα – ινιοαυχενικούς, ανελκτύρα ωμοπλάτης, γλουτιαίους, τείνων την λαγονοκνημιαία περιτονία, οσφυική μοίρα, τα χέρια – επικονδυλίτιδες, τα πόδια ιδίως εκατέρωθεν της άρθρωσης του γόνατος κ.α.).

Ενώ απουσιάζουν οι μόνιμες βλάβες, είναι πιθανό η κατάσταση αυτή να διαρκέσει μήνες ή και χρόνια.

Αγαπημένοι φίλοι και φίλες, θα θέλαμε επίσης να σας ενημερώσουμε ότι, στις  10-11/12/2022 στην Αθήνα, θα αναλύσουμε την αντιμετώπιση της Ινομυαλγίας, στην  6^η Αυτοτελή ενότητα για το σεμινάριο Ωτικής Νευροαντανακλαστικής Μεθόδου – Ωτοβελονισμός – Ωτοθεραπεία.

Επίσης θα αναλύσουμε την αντιμετώπιση σε: Αυτοάνοσα Νοσήματα – Νευρολογικά σύνδρομα, Αθλητικές κακώσεις, Δερματικές παθήσεις – Ψωρίαση- κνησμός- έκζεμα-ακμή.

Υπάρχει δυνατότητα και διαδικτυακής παρακολούθησης. Το σεμινάριο θα είναι διαθέσιμο και διαδικτυακά, σε μορφή ασύγχρονης διδασκαλία, μέσω βίντεο.

Για περισσότερες πληροφορίες και τις εκπτώσεις προεγγραφών μας, πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://tgatzounis.com/seminario-otiki-neuroantanaklastiki-methodos-autoanosa-inomialgia-athlitikes-kakoseis-dermatikes-pathiseis/

Ινομυαλγία -Επιδημιολογία:

Η ινομυαλγία είναι το 2^ο συχνότερο «ρευματικό» νόσημα, παρατηρούμενο στο 15% των ασθενών. Περίπου 8% των ασθενών της πρωτοβάθμιας περίθαλψης πάσχει από ινομυαλγία.

Η ινομυαλγία παρατηρείται σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμα και στα παιδιά, ιδιαίτερα εφηβικής ηλικίας. H μέση ηλικία των ασθενών είναι από 20 έως 70 ετών.

Απαντάται σε αυξημένη συχνότητα  στις γυναίκες σε αναλογία 7:1. Οι γυναίκες ηλικίας 30-50 ετών αποτελούν το 90% των ασθενών.

Ινομυαλγία- Αίτια:

Η αιτιολογία της ινομυαλγίας είναι άγνωστη. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες. Για την εμφάνισή της μπορεί να ευθύνονται  περιβαλλοντικοί, γενετικοί ή/και ψυχολογικοί παράγοντες.

Θεωρείται ότι ανήκει στα «σύνδρομα μεγεθύνσεως του πόνου» (pain amplification syndromes) μαζί με το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, τη χρόνια καθημερινή κεφαλαλγία, το σύνδρομο του πυελικού πόνου και το σύνδρομο της κροταφογναθικής άρθρωσης.

Αυτές οι παθήσεις περιγράφονται και ως «παθήσεις σχετιζόμενες με το stress» (stress-related illnesses), όχι τόσο γιατί εμφανίζονται μετά από στρεσογόνες καταστάσεις αλλά γιατί κατά κανόνα επιδεινώνονται με το stress, τη ψυχική και φυσική καταπόνηση, τη χρόνια ένταση.

Έχει παρατηρηθεί ότι έντονο στρες του οργανισμού όπως μια σοβαρή λοίμωξη, ένας σοβαρός τραυματισμός, έντονα ψυχικά προβλήματα, ψυχική η/και σωματική κακοποίηση ή κάποια άλλη σοβαρή νόσος μπορεί να προκαλέσουν τον εκλυτικό παράγοντα. Μερικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι η ινομυαλγία σχετίζεται σημαντικά με φυσική ή/και σεξουαλική κακοποίηση στην διάρκεια της παιδικής, αλλά και της ενήλικης, ζωής, χωρίς αυτό να αποτελεί τον κανόνα.

Τα συμπτώματα φαίνεται ότι παρουσιάζονται εξαιτίας υπερδραστηριοποίησης του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος κυρίως του Συμπαθητικού λόγω της μειωμένης παρουσίας της σεροτονίνης. Αυτή η υπερδραστηριότητα του Συμπαθητικού προκαλεί μείωση της αιμάτωσης των μυών και κάποιων περιοχών του εγκεφάλου.

Τελευταίες μελέτες όμως (2013) δείχνουν ότι σε ένα μεγάλο ποσοστό ινομυαλγικών ασθενών (έως και 50%), ανευρίσκονται ενδείξεις περιφερικής βλάβης των νεύρων. Ο διαφορετικός αυτός μηχανισμός ίσως να εξηγεί την έλλειψη απάντησης πολλών ασθενών στην ως τώρα χρησιμοποιούμενη φαρμακευτική αγωγή και να ανοίξει νέους δρόμους στην κατανόηση και θεραπεία της ασθένειας.

Ινομυαλγία – Σημεία και συμπτώματα:

Το κυριότερο σύμπτωμα της ινομυαλγίας είναι ο εκτεταμένος χρόνιος (πάνω από 3 μήνες) πόνος που επηρεάζει και τα δυο ημιμόρια του σώματος (δεξιά και αριστερά), πάνω και κάτω από τη ράχη. Ο πόνος μπορεί να έχει διακυμάνσεις στην έντασή του και να είναι βύθιος ή οξύς ή ακόμα και καυστικός. Είναι σπάνιες οι περίοδοι χωρίς πόνο. Ο πόνος είναι χρόνιος διάχυτος, συνοδεύεται από κόπωση, διαταραχές του ύπνου και υπάρχει έντονος πόνος σε απάντηση σε ελαφρά πίεση (αλλοδυνία).

Στα συμπτώματα της ινομυαλγίας συγκαταλέγονται παραισθησίες, παρατεταμένοι μυϊκοί σπασμοί, αδυναμία των μελών, νευρόπονοι, μυϊκοί σπασμοί, λειτουργικές εντερικές διαταραχές και σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.

Όλα τα συμπτώματα που αναφέρθηκαν είναι εντονότερα τις πρωινές ώρες, βελτιώνονται τις μεσημβρινές, για να επιδεινωθούν και πάλι τις απογευματινές προς τις βραδινές ώρες.

Η ινομυαλγία, λόγω όλων αυτών των εκδηλώσεων, προκαλεί σημαντική λειτουργική ανικανότητα στον ασθενή, προβλήματα (ή επιδείνωση) στις προσωπικές /συζυγικές /οικογενειακές του σχέσεις, δυσφορία στο άμεσο περιβάλλον του, απουσία από την εργασία του κλπ.

Οι άνθρωποι του περιβάλλοντος του ασθενούς δεν αντιλαμβάνονται τον πόνο και το αίσθημα κόπωσης που τον βασανίζουν, γιατί δεν υπάρχουν σοβαρά εξωτερικά σημεία της νόσου.

Τα άτομα που πάσχουν από ινομυαλγία συνήθως φαίνονται καλά στην όψη, ενώ αισθάνονται πολύ άσχημα. Η ινομυαλγία είναι μια πάθηση η οποία δεν είναι ορατή και συνήθως δεν γίνεται αντιληπτή από το περιβάλλον του ασθενούς.

Το άτομο με ινομυαλγία αντιμετωπίζεται με δυσπιστία και σκεπτικισμό και/ή θεωρείται ως υπερβολικός ή/και τεμπέλης από το περιβάλλον του και ενίοτε από επαγγελματίες της υγείας, γεγονός το οποίο προσθέτει επιπλέον ψυχολογικό και σωματικό πόνο.

Ως εκ τούτου συνήθως ταλαιπωρείται αρκετά χρόνια προτού λάβει τη σωστή διάγνωση.

Ινομυαλγία- κλινική εξέταση

Εκτός από τα επώδυνα ευαίσθητα σημεία η κλινική εξέταση αδυνατεί να δείξει κάτι το παθολογικό. Οι εργαστηριακές εξετάσεις είναι κατά βάση φυσιολογικές και στην κλασική ιατρική απουσιάζουν οι ειδικές εξετάσεις για την ινομυαλγία.

Στην ωτοθεραπεία – ωτοβελονισμό η μέθοδος της ωτοδιαγνωστικής, μπορεί να δώσει στοιχεία στον θεράποντα ιατρό για την κατάσταση του ασθενούς τα επίπεδα του πόνου, και τα ειδικά σημεία που θα χρησιμοποιηθούν στην ωτοθεραπεία – ωτοβελονισμό.

Η διάγνωση γίνεται από το ιστορικό, τα συμπτώματα και την κλινική εξέταση.

Η διάγνωση καθυστερεί να γίνει, κατά μέσο όρο γίνεται μετά από πέντε χρόνια από την πρώτη επίσκεψη σε γιατρό, λόγω των μη ειδικών συμπτωμάτων. Οι εργαστηριακές εξετάσεις είναι συνήθως φυσιολογικές, αν και τελευταία συνδέεται το σύνδρομο με χαμηλά επίπεδα βιταμινών κυρίως Β12 και D3 στο αίμα.

Ινομυαλγία – Διάγνωση.

Γίνεται αφού αποκλειστούν πολλές άλλες παθήσεις που έχουν την ίδια ή παρόμοια κλινική εικόνα με την ινομυαλγία.

Οι άρρωστοι χρειάζεται να εκτιμώνται με προσοχή μήπως κρύβουν κάποιο άλλο νόσημα που θα μπορούσε να είναι το αίτιο των συμπτωμάτων τους.

Το 1/3 των αρρώστων με ινομυαλγία έχει ένα ειδικό εκλυτικό αίτιο (π.χ. νόσημα, στρες ή κάκωση) πριν από την εμφάνιση των συμπτωμάτων της ινομυαλγίας. Πάντως, στις περισσότερες περιπτώσεις, η ινομυαλγία παρουσιάζεται, χωρίς να υπάρχει κάποιο εκλυτικό αίτιο.

Ινομυαλγία – Θεραπευτική προσέγγιση:

Το βασικό ζητούμενο είναι να κατανοήσει το άτομο με ινομυαλγία ότι χρειάζεται να αλλάξει και να διαμορφώσει τον τρόπο ζωής του. Πολλοί αρνούνται να κάνουν ριζικές αλλαγές, ωστόσο η αναγνώριση του προβλήματος και η προσπάθεια αλλαγής κάποιων τομέων της ζωής μπορεί να φέρει σημαντική βελτίωση.

Η ινομυαλγία θεωρείται δυσίατο νόσημα. Οι αλλαγές στη διατροφή, τον τρόπο ζωής, την καθημερινότητα, ακόμα και τον τρόπο σκέψης, είναι επιβεβλημένες για να υπάρξει θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Η κατάσταση αυτή μπορεί να βελτιωθεί πάρα πολύ με τη βοήθεια του γιατρού και της οικογένειας. Η καλή επαφή με τον ιατρό είναι σημαντική. Ο γιατρός που μπορεί να ακούσει το πρόβλημα και να δουλέψει μαζί με τον ασθενή συμβάλλει ουσιαστικά στη θεραπεία.

Για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου χρειάζεται ομαδική εργασία διαφόρων επαγγελματιών της υγείας. Στην αμάδα χρειάζονται εκτός από το θεράποντα ή οικογενειακό γιατρό, γιατρός εξειδικευμένος για τον πόνο, φυσίατρος, φυσιοθεραπευτής και ρευματολόγος.

Ινομυαλγία – Φαρμακευτική αγωγή:

• Παυσίπονα και τα μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
• Αντιεπιληπτικά (αναλγητικά φάρμακα)
• Τρικυκλικά σκευάσματα (τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά ή αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης-νοραδρεναλίνης)
• Φάρμακα για την αντιμετώπιση της διαταραχής του ύπνου.
• Ειδική αντικαταθλιπτική αγωγή που, εκτός από τη βελτίωση της διάθεσης, χορηγείται κυρίως για τη μείωση της αίσθησης του πόνου.

Οι παραδοσιακές θεραπείες (αντιφλεγμονώδη κ.λπ.) συνήθως είναι αναποτελεσματικές. Οι ασθενείς συχνά έχουν πάρει μεγάλη ποικιλία τέτοιων φαρμάκων χωρίς να έχουν ουσιαστικά αποτελέσματα.

Χαρακτηριστικό της θεραπείας με αντιφλεγμονώδη μη στεροειδή φάρμακα είναι η βελτίωση των συμπτωμάτων της ινομυαλγίας για 7-10 ημέρες, μετά από κάθε αλλαγή φαρμάκου και η επαναφορά τους στην συνέχεια.

Τα μη φαρμακευτικά μέσα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν είναι φυσιοθεραπεία, συνεχής ήπια άσκηση, συμπεριφορική/γνωσιακή θεραπεία/ ο βελονισμός, η ωτοθεραπεία – ωτοβελονισμός, ενώ υπάρχουν πολύ λιγότερα στοιχεία για άλλες μεθόδους όπως η ομοιοπαθητική, η yoga κλπ.

Οι εναλλακτικές θεραπείες, τεχνικές χαλάρωσης, διατροφή και κυρίως η άσκηση παίζουν σημαντικό ρόλο στη θεραπεία.

 Φυσιοθεραπεία 

Η φυσιοθεραπεία και ειδικά η θεραπευτική μάλαξη, παίζει σημαντικό ρόλο για την μείωση των πόνων στο μυοσκελετικό σύστημα  με ειδικές μαλάξεις για ανακούφιση του ασθενή.

Βελονισμός

Πρόκειται για μία μέθοδο αντανακλαστικής θεραπείας, όταν ερεθίζονται με τις πολύ λεπτές ειδικές βελόνες ορισμένα σημεία του δέρματος, διοχετεύεται ένα μήνυμα που κατευθύνεται μέσω των νεύρων σε διάφορα νευρικά κέντρα.

Από την άποψη της νευροφυσιολογίας ο βελονισμός δρα με αναστολή στο σύστημα των νευρώνων, που λαμβάνουν μέρος στην αντίληψη του πόνου, με αποτέλεσμα την αναλγησία.

Ο βελονισμός έχει δείξει ότι προσφέρει πολλά στη θεραπεία της ινομυαλγίας, όχι μόνο για την αναλγησία του ασθενούς αλλά και την γενικότερη ψυχική του διάθεση (στρες, άγχος, αϋπνίες κτλ).

Άσκηση.

Ο ασθενής με ινομυαλγία θα χρειάζεται να μάθει να αφιερώνει χρόνο στον εαυτό του, να χαλαρώνει το μυαλό και το σώμα.  Θα χρειάζεται επίσης να βάλει την άσκηση στην καθημερινότητά του.

Το κολύμπι θεωρείται μια θαυμάσια μορφή άσκησης αλλά και άλλες αερόβιες ασκήσεις έχουν θετικό αποτέλεσμα (περπάτημα, τζόκινγκ).

 Ινομυαλγία – Αντιμετώπιση με Ωτοθεραπεία – ωτοβελονισμό:

Η ωτοθεραπεία είναι μια διαγνωστική και θεραπευτική τεχνική, που αντιμετωπίζει παθήσεις όλου του οργανισμού μέσω της ενεργοποίησης κατάλληλων σημείων στην περιοχή του αυτιού με φυσικά μέσα.

Όταν η θεραπεία γίνεται με τη χρήση βελόνας τότε η μέθοδος ονομάζεται ωτοβελονισμός. Έχει σαν σκοπό την αναγνώριση και θεραπεία τόσο σωματικών παθήσεων όσο και ψυχικών – ψυχοσωματικών καταστάσεων.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.), έχει δώσει έγκριση για την αντιμετώπιση 40 παθήσεων με ωτοθεραπεία και βελονισμό.

Σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και η ινομυαλγία με εξαιρετικά αποτελέσματα, καθώς η ωτοθεραπεία είναι μια ολιστική μέθοδος που μπορεί να αντιμετωπίσει τόσο τις σωματικές, όσο και τις ψυχικές εκδηλώσεις της πάθησης, με φυσικό τρόπο, χωρίς καμία επιβάρυνση του οργανισμού.

Η ωτοθεραπεία έχει βρεθεί ότι μπορεί να καταστείλει την υπερδραστηριότητα  του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος και κυρίως του Συμπαθητικού μέσω του ερεθισμού του πνευμονογαστρικού νεύρου το οποίο αποτελεί μέρος της νεύρωσης του αυτιού. Μπορεί επίσης να αυξήσει τα επίπεδα σεροτονίνης, από διάφορες μελέτες που έχουν γίνει σε πειραματικά μοντέλα. Με αυτούς τους μηχανισμούς μπορεί να βοηθήσει ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση του συνδρόμου.

Τα μεσοδιαστήματα θεραπείας είναι συνήθως ανά 15 ή 21 ημέρες, ανάλογα με την ένταση των συμπτωμάτων και τις ανάγκες του κάθε θεραπευόμενου.

Η Ωτοθεραπεία – Ωτοβελονισμός είναι μια διεθνώς αναγνωρισμένη μέθοδος με μεγάλη εγκυρότητα και αξιοπιστία. Αντιμετωπίζει παθήσεις και καταστάσεις όλου του οργανισμού και συνδυάζεται άριστα τόσο με την κλασική ιατρική όσο και με άλλες φυσικές μεθόδους (διατροφή, βότανα, άσκηση, μάλαξη, φυσικοθεραπεία), ώστε να βοηθήσει στην γρήγορη, και ολιστική αποκατάσταση των ασθενών.

Ειδικά για την ινομυαλγία παρουσιάζει εξαιρετικά αποτελέσματα και στερείται παρενεργειών.

Ινομυαλγία – Ψυχολογική (συμπεριφορική/γνωσιακή) θεραπεία

Πολύ σημαντική θέση έχει η ψυχολογική (συμπεριφορική/γνωσιακή) θεραπεία, η οποία θα βοηθήσει την ασθενή να κατανοήσει το πρόβλημα, να αναγνωρίσει πιθανούς πυροδοτικούς ή επιβαρυντικούς παράγοντες, και να βελτιώσει τη διαχείριση των συντροφικών, οικογενειακών ή άλλων προβλημάτων που δημιουργούν άγχος ή κατάθλιψη.

Συμπληρωματικά σε όποια φαρμακευτική αγωγή, και τους φυσικούς τρόπους αντιμετώπισης, η συμβουλευτική θεραπεία, με τη μορφή της γνωστικής/συμπεριφορικής μεθόδου, έχει δείξει πολύ καλά αποτελέσματα.

Ινομυαλγία – Πρόγνωση.

Ο ινομυαλγικός ασθενής επισκέπτεται τακτικά τα Εξωτερικά Ιατρεία των Νοσοκομείων και τους εξωνοσοκομειακούς ιατρούς προσπαθώντας να βρει λύση στο πρόβλημά του.

Πολλοί ασθενείς με ινομυαλγία παρουσιάζουν χαμηλή ικανοποίηση σε βάθος χρόνου, μελαγχολία και/ή κατάθλιψη και καταλήγουν να πονούν σε κάποιο βαθμό εφ’ όρου ζωής, αν λάβουν μόνο φαρμακευτική αγωγή.

Το 60% των ασθενών με ινομυαλγία εξακολουθούν να έχουν μέτριας ή σοβαρής έντασης πόνο 3 χρόνια μετά τη διάγνωση ενώ το 90% παραμένουν συμπτωματικοί σε όλη τους τη ζωή.

Γι’ αυτό στην σύγχρονη βιβλιογραφία τονίζεται η ιδιαίτερη σημασία της ολιστικής θεραπευτικής αντιμετώπισης για την καλύτερη αντιμετώπιση της ασθένειας.

Πλήρης αναστροφή της αλλοδυνίας και της υπεραλγησίας σε ασθενείς με ινομυαλγία συνήθως είναι ανέφικτη με τις περισσότερες εφαρμοζόμενες μεθόδους. Σε κάθε περίπτωση με την κατάλληλη θεραπεία, τα συμπτώματα μπορούν να βελτιωθούν σημαντικά σε πολλούς ασθενείς.

Με την ολιστική θεραπευτική αντιμετώπιση τα αποτελέσματα είναι πολύ ικανοποιητικά.

Ινομυαλγία – Διατροφική αντιμετώπιση:

Χρειάζεται να γίνουν ριζικές αλλαγές στην διατροφή των ατόμων με ινομυαλγιά. Σε κάθε άνθρωπο η τροφή είναι η βάση της θεραπείας του, αλλά ειδικά για τους ασθενείς με ινομυαλγία είναι αναπόσπαστο τμήμα της θεραπείας τους.

Έτσι χρειάζεται να αποφύγει: καφεΐνη, επεξεργασμένη ζάχαρη, ασπαρτάμη, κορεσμένα λίπη, κόκκινο κρέας(είναι πλούσιο σε κορεσμένα λιπαρά, τα οποία εμποδίζουν την σωστή κυκλοφορία του αίματος. Αυτό οδηγεί σε κόπωση και πόνο.), υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ (το αλκοόλ ευνοεί την φλεγμονή, η οποία αυξάνει τον πόνο, λόγω των τοξικών μεταβολιτών σε ασθενείς με ινομυαλγία.)

Διατροφικά συ­μπληρώματα έδειξαν ότι μπορούν να μειώνουν τα συμπτώματα της ινομυαλγίας:

Σύμπλεγμα μαγνησίου/μηλικού οξέος/βιταμινών Β

Ω-3 λιπαρά οξέα

Βιταμίνες C και Ε

Συνένζυμο Q10

Φυσικοί χυμοί λαχανικών και σούπες, μαγειρεμένα λαχανικά, πράσινες σαλάτες, τζίντζερ, κουρκούμη, το κύμινο, κόλιανδρο, και το σκόρδο φαίνεται να δρουν θετικά στην μείωση του πόνου σε ασθενείς με ινομυαλγία.

Η βιταμίνη D: Σύμφωνα με μελέτες, παρουσιάζει σαφή επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών με ινομυαλγία. Όταν βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα, παρατηρείται έξαρση των συμπτωμάτων της ινομυαλγίας, ενώ, όταν είναι επαρκής, τα συμπτώματα μειώνονται.

Η λήψη άφθονων υγρών είναι φυσικά απαραίτητη και αναντικατάστατη, αλλά τείνει να υποβαθμίζεται από πολλά άτομα που υποφέρουν από ινομυαλγία.

Ινομυαλγία- Βοτανοθεραπεία με Ελληνικά βότανα.

Η βοτανοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην αντιμετώπιση του πόνου, τόσο με τη χρήση κατάλληλων αλοιφών και επιθεμάτων τοπικά, όσο και με τη χρήση βοτάνων με σπασμολυτικές και καταπραϋντικές ιδιότητες. Επίσης υπάρχουν βότανα τα οποία μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του άγχους, στην βελτίωση της διάθεσης και άλλων συμπτωμάτων του θεραπευόμενου. Φυσικά δίνονται πάντα εξατομικευμένα και με την κατάλληλη ιατρική συνεκτίμηση.

Συμπεράσματα για τη θεραπεία της ινομυαλγίας με βελονισμό, ωτοβελονισμό, ωτοθεραπεία.

Η ινομυαλγιά είναι μια δυσδιάγνωστη και μια δυσίατη πάθηση. Έχει μόλις τα τελευταία χρόνια αναγνωριστεί ως ένα σύνδρομο ιατρικό – ψυχοσωματικό και έχει ξεφύγει από τα όρια της ψυχικής νόσου.

Κλειδί για την αντιμετώπιση της ινομυαλγίας φαίνεται να είναι η υπομονή, επιμονή και θέληση του ατόμου να θεραπευτεί. Και βέβαια η σχέση εμπιστοσύνης με τον θεράποντα ιατρό.

Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς είναι ασθενείς που έχουν συνήθως δοκιμάσει τα «πάντα» πριν φτάσουν στο ιατρείο του Φυσιάτρου, ειδικά όταν φτάνουν για να «δοκιμάσουν» τον βελονισμό και την ωτοθεραπεία – ωτοβελονισμό.

Έχουν ήδη ταλαιπωρηθεί και η υπομονή  και οι αντοχές τους είναι περιορισμένες. Ζητούν όμως μια ανακούφιση , καθώς οι περισσότεροι λένε «γιατρέ μου είστε η τελευταία μας ελπίδα».

Σε αυτό το στάδιο χρειάζεται η υπομονή καθώς και η κατανόηση του θεραπευόμενου στο ότι θα χρειαστεί να εφαρμοστεί η ολιστική προσέγγιση για την αντιμετώπιση της πάθησης. Είναι απαραίτητη η συνεργασία και η αποφαστικότητα του να αλλάξει ουσιαστικά τη ζωή και τις συνήθειες του για να επιτευχθεί ένα θεραπευτικό αποτέλεσμα που θα τον ανακουφίσει. Αυτό απαιτεί χρόνο, προσπάθεια και επιμονή.

Με αυτό τον τρόπο και ακολουθώντας τις αρχές της ολιστικής θεραπευτικής τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά, μακροπρόθεσμα και επιστημονικά τεκμηριωμένα.

Βιβλιογραφία

1. Clauw DJ. Fibromyalgia a clinical review. 2014 Apr 16;311(15):1547-55. doi: 10.1001/jama.2014.3266.
2. Neumann L, Buskila D. Epidemiology of fibromyalgia. Curr Pain Headache Rep. 2003 Oct;7(5):362-8.
3. Lesley M. Arnold, MD, Ernest Choy, MD, Daniel J. Clauw, MD, Don L. Goldenberg, MD, Richard E. Harris, PhD, Milton Helfenstein, Jr, MD, Troels Staehelin Jensen, MD, Koichi Noguchi, MD, PhD,  Stuart L. Silverman, MD, Takahiro Ushida, MD, PhD, and Guochun Wang, MD^.  Fibromyalgia and Chronic Pain Syndromes. A White Paper Detailing Current Challenges in the Field. Clin J Pain. 2016 Sep; 32(9): 737–746. Published online 2016 Aug 9. doi:  1097/AJP.0000000000000354
4. Clauw DJ, Arnold LM, McCarberg BH. FibroCollaborative. The science of fibromyalgia. Mayo Clin Proc. 2011;86:907–911. [PMC free article] [PubMed]
5. International Association for the Study of Pain. IASP taxonomy. Available at: http://www.iasp-pain.org/Taxonomy. Accessed April 1, 2016.
6. Wolfe F, Walitt B. Culture, science and the changing nature of fibromyalgia. Nat Rev Rheumatol. 2013;9:751–755. [PubMed]
7. Yunus MB. Central sensitivity syndromes: a new paradigm and group nosology for fibromyalgia and overlapping conditions, and the related issue of disease versus illness. Semin Arthritis Rheum. 2008;37:339–352. [PubMed]
8. Mu R, Li C, Zhu JX, et al. National survey of knowledge, attitude and practice of fibromyalgia among rheumatologists in China. Int J Rheum Dis. 2013;16:258–263. [PubMed]
9. Perrot S, Choy E, Petersel D, et al. Survey of physician experiences and perceptions about the diagnosis and treatment of fibromyalgia. BMC Health Serv Res. 2012;12:356. [PMC free article] [PubMed]

10. Οι εικόνες προέρχονται από τα https://pixabay.com/, https://www.pexels.com/ με δωρεάν άδεια CC0 Public Domain και από την προσωπική συλλογή του Ιατρού Γκατζούνη Θεόδωρου.

11. Homma M, Ishikawa H, Kiuchi T. Association of physicians’ illness perception of fibromyalgia with frustration and resistance to accepting patients: a cross-sectional study. Clin Rheumatol. 2016;35:1019–1027. [PubMed]
12. Crofford LJ. Violence, Stress, and Somatic Syndromes. Trauma Violence Abuse. 2007;8(3):299–313. doi:10.1177/1524838007303196. [PubMed]
13. Van Houdenhove BV, Egle U, Luyten P. The role of life stress in fibromyalgia. Curr. Rheumatol. Rep. 2005;7(5):365–370.. doi:10.1007/s11926-005-0021-z. [PubMed]
14. Weissbecker I, Salmon P, Studts JL, Floyd AR, Dedert EA, Sephton SE. Mindfulness-Based Stress Reduction and Sense of Coherence Among Women with Fibromyalgia. J. Clin. Psychol. Med. Settings. 2002;9(4):297–307. doi:10.1023/A:1020786917988.
15. McLean SA, Williams DA, Harris RE, et al. Momentary relationship between cortisol secretion and symptoms in patients with fibromyalgia. Arthritis Rheum. 2005;52(11):3660–3669. doi:10.1002/art.21372. [PubMed]
16. Korszun A. Sleep and circadian rhythm disorders in fibromyalgia. Curr. Rheumatol. Rep. 2000;2(2):124–130. doi:10.1007/s11926-000-0052-4. [PubMed]
17. Lobo CP, Pfalzgraf AR, Giannetti V, et al. Impact of invalidation and trust in physicians on health outcomes in fibromyalgia patients. Prim Care Companion CNS Disord. 2014;16 doi: 10.4088/PCC.14m01664. eCollection 2014. [PMC free article] [PubMed]
18. Kool MB, Van Middendorp H, Boeije HR, et al. Understanding the lack of understanding: invalidation from the perspective of the patient with fibromyalgia. Arthritis Rheum. 2009;61:1650–1656. [PubMed]
19. Cagnie B, Coppieters I, Denecker S, et al. Central sensitization in fibromyalgia? A systematic review on structural and functional brain MRI. Semin Arthritis Rheum. 2014;44:68–75. [PubMed]
20. Napadow V, LaCount L, Park K, et al. Intrinsic brain connectivity in fibromyalgia is associated with chronic pain intensity. Arthritis Rheum. 2010;62:2545–2555. [PMC free article] [PubMed]
21. Emad Y, Ragab Y, Zeinhom F, et al. Hippocampus dysfunction may explain symptoms of fibromyalgia syndrome. A study with single-voxel magnetic resonance spectroscopy. J Rheumatol. 2008;35:1371–1377. [PubMed]
22. Becker S, Schweinhardt P. Dysfunctional neurotransmitter systems in fibromyalgia, their role in central stress circuitry and pharmacological actions on these systems. Pain Res Treat. 2012;2012:741746. [PMC free article] [PubMed]

23. Hassett AL, Hilliard PE, Goesling J, et al. Reports of chronic pain in childhood and adolescence among patients at a tertiary care pain clinic. J Pain. 2013;14:1390–1397. [PubMed]

24. Bass C, Henderson M. Fibromyalgia: an unhelpful diagnosis for patients and doctors. BMJ. 2014;348:g2168. [PubMed]
25. Maria Adele Giamberardino, Giannapia Affaitati, Paolo Martelletti, Claudio Tana, Andrea Negro, Domenico Lapenna, Martina Curto, Cosima Schiavone, Luisa Stellin, Francesco Cipollone, and Raffaele Costantini. Impact of migraine on fibromyalgia symptoms. J Headache Pain. 2016; 17: 28.
26. de Tommaso M, Federici A, Loiacono A, Delussi M, Todarello O. Personality profiles and coping styles in migraine patients with fibromyalgia comorbidity. Compr Psychiatry. 2014;55:80–6. doi: 10.1016/j.comppsych.2013.08.006. [PubMed] [Cross Ref]
27. Vij B, Whipple MO, Tepper SJ, Mohabbat AB, Stillman M, Vincent A. Frequency of migraine headaches in patients with fibromyalgia. Headache. 2015;55:860–5. doi: 10.1111/head.12590. [PubMed] [Cross Ref]
28. Küçükşen S, Genç E, Yılmaz H, Sallı A, Gezer İA, Karahan AY, Salbaş E, Cingöz HT, Nas Ö, Uğurlu H. The prevalence of fibromyalgia and its relation with headache characteristics in episodic migraine. Clin Rheumatol. 2013;32:983–90. doi: 10.1007/s10067-013-2218-2. [PubMed] [Cross Ref]
29. Ablin JN, Buskila D. Update on the genetics of the fibromyalgia syndrome. Best Pract Res Clin Rheumatol. 2015;29:20–8. doi: 10.1016/j.berh.2015.04.018. [PubMed] [Cross Ref]
30. Clauw DJ. Fibromyalgia and related conditions. Mayo Clin Proc. 2015;90:680–92. doi: 10.1016/j.mayocp.2015.03.014. [PubMed] [Cross Ref]
31. Esra A. Semiz, MD, Sami Hizmetli, MD, Murat Semiz, MD, Ahmet Karadağ, MD, Merve Adalı, MD, Mehmet S. Tuncay, MD, Bulent Alim, MD, Emrullah Hayta, MD, and Ali U. Uslu, MD . Serum cortisol and dehydroepiandrosterone-sulfate levels after balneotherapy and physical therapy in patients with fibromyalgia. Saudi Med J. 2016 May; 37(5): 544–550. doi:  15537/smj.2016.5.15032, PMCID: PMC4880655
32. Naumann J, Sadaghiani C. Therapeutic benefit of balneotherapy and hydrotherapy in the management of fibromyalgia syndrome: a qualitative systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials. Arthritis Res Ther. 2014;16:R141. [PMC free article] [PubMed]

33. Thomas EN, Blotman F. Aerobic exercise in fibromyalgia: A practical review. Rheumatol Int. 2010;30:1143–1150. [PubMed]

34. Genc A, Tur BS, Aytur YK, Oztuna D, Erdogan MF. Does aerobic exercise affect the hypothalamic-pituitary-adrenal hormonal response in patients with fibromyalgia syndrome? J Phys Ther Sci. 2015;27:2225–2231. [PMC free article] [PubMed]
35. McLean SA, Williams DA, Harris RE, Kop WJ, Groner KH, Ambrose K, et al. Momentary relationship between cortisol secretion and symptoms in patients with fibromyalgia. Arthritis Rheum. 2005;52:3660–3669. [PubMed]
36. Curtis K, Osadchuk A, Katz J. An eight-week yoga intervention is associated with improvements in pain, psychological functioning and mindfulness, and changes in cortisol levels in women with fibromyalgia. J Pain Res. 2011;4:189–201. [PMC free article] [PubMed]
37. Ming Zhang, Wenjuan Han, Sanjue Hu, and Hui Xu. Methylcobalamin A Potential Vitamin of Pain Killer^. Neural Plast. 2013; 2013: 424651. Published online 2013 Dec 26. doi:  10.1155/2013/424651 PMCID: PMC3888748